نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
کارشناسی ارشد حقوق، گرایش حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند،تهران،ایران
چکیده
به جهت گسترش روزافزون ارتباطات ملی و بین‌المللی و تخصصی شدن اختلافات بین اشخاص، گرایش به نهاد داوری در حال گسترش است. به دلیل موازی بودن فعالیت‌های داور و دادگاه در برخی موارد و ارتباط تنگاتنگ این دو مرجع حل اختلاف مشخص کردن محدوده دخالت دادگاه در امر داوری مسئله‌ای ضروری و مبتلابه نظر می‌رسد. داوری، روشی حقوقی و شبه قضایی باهدف حل‌وفصل اختلاف‌های حقوقی، به دلیل فوایدی ازجمله: عدالت و کارایی بهتر، حفظ منافع طرفین و حل مسالمت‌آمیز اختلاف‌ها، محرمانه بودن داوری، سرعت در حل‌وفصل اختلاف‌ها، امکان اجرای بهتر و سریع‌تر احکام است. مستثنا شدن صلاحیت دادگاه به معنی عدم دخالت مطلق دادگاه‌ها در رسیدگی داوری نیست. داوری بدون حدی از مداخله دادگاه نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد؛ اما این دخالت باید مرزبندی و تحدید شود وگرنه ممکن است به ابرازی جهت دوری از هدف ارجاع امر به داوری مبدل شود. در این راستا، حداقل مداخله دادگاه در اجرای رأی داوری و هنگامی‌که طرف بازنده از اجرای داوطلبانه آن امتناع می‌نماید ضرورت می‌یابد. دخالت دادگاه‌ها در امر داوری می‌تواند قبل از جریان داوری، در جریان داوری و یا حتی پس از صدور رأی داور باشد. در هر مرحله، این دخالت که ممکن است نظارتی یا مساعدتی باشد، بخش مهمی از رسیدگی دادگاه‌ها را در فرایند داوری تشکیل می‌دهد. در بیشتر نظام‌های حقوقی با تصویب قوانین مستقل و وضع موادی مرتبط با مداخله دادگاه‌ها درروند آن، موردتوجه قرارگرفته است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
An overview of the extent of court intervention in domestic and international arbitration
نویسنده [English]
- Shadi Ahmadi Fateh
M.Sc. in Law, Private Law, Islamic Azad University, Damavand Branch, Tehran, Iran
چکیده [English]
The arbitration tendency is expanding due to the increasing development of national and international relations as well as the disputes specialization among individuals. Because of the parallel activities conducted by both arbitrator and the court in some cases as well as the close relationship between both mentioned authorities, resolving the scope of court’s arbitration involvement seems to be an essential and problematic issue. Arbitration, as a legal and quasi-judicial technique with the aim of resolving legal disputes, due to some advantages as better justice and efficiency, protection of the parties’ interests and peaceful settlement of disputes, arbitration confidentiality, speed in resolving disputes, will lead to better and faster sentence execution. The exclusion of court’s jurisdiction does not mean that courts do not interfere in arbitral proceedings. Arbitration cannot be survived without any court’s intervention. However, this interference should be delimited and limited; otherwise it may turn into an expression to avoid referring sentence purpose to arbitration. In this regard, the court’s minimum intervention in execution of arbitral award and when the losing party refuses to execute voluntarily, it becomes essential. The courts’ involvement in arbitration can be before this, during arbitration or even after the arbitral award. At any stage, this interference, as supervisory or assisting, articulates a significant section of courts’ proceedings in arbitration process. In most legal systems, it has been considered by enactment of independent laws and articles enactment related to the courts’ intervention in its process.
کلیدواژه‌ها [English]
- court intervention
- arbitration
- international trade arbitration law
- New York convention
- Uncitral law
- احمدلو، راضیه. (1390). «ابطال آراء داوری در حقوق ایران و بین‌الملل»، دانشکده‌ی تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات.
- اسدی نژاد، سید محمد. (1378). داوری تجاری بین‌المللی ایران و آنسیترال، انتشارات دانشگاه گیلان.
- اسکندری، حسین. (1389). «آثار اعتراض به رأی داوری در کنوانسیون‌های بین‌المللی و حقوق داخلی کشورها»، مجله حقوق، دوره 40، شماره 4.
- انصاری معین، پرویز. (1389). قواعد بازنگری شده‌ی داوری آنسیترال و رسیدگی‌های موازی در داوری، نشر میزان، چاپ نخست.
- تفرشی، محمد عیسی؛ اسدی نژاد، سید محمد. (1387). «ویژگی‌های مقررات داوری سازمان جهانی مالکیت فکری و مقایسه آن با قانون داوری تجاری بین‌المللی»، دوره 38، شماره 1.
- جعفری لنگرودی، محمدجعفر. (1391). ترمینولوژی حقوق، انتشارات گنج دانش، چاپ بیست و چهارم.
- جنیدی، لعیا. (1382). «مداخله دادگاه در داوری»، مجله داخلی دانشکده حقوق دانشگاه تهران.
- دهخدا، علی‌اکبر. (1372). لغت‌نامه دهخدا، انتشارات دانشگاه تهران، ذیل لغت داوری.
- رضوی طوسی، لیلا. (1390). دیوان‌های داوری نقصان یافته، انتشارات خرسندی، چاپ نخست.
- سازگا، محمدرضا. (1388). «شکایت به رأی داوری تجاری بین‌المللی»، مجله کانون وکلای دادگستری اصفهان.
- شمس، عبدالله. (1386). آیین دادرسی مدنی، انتشارات دراک، دوره 3 جلدی، تهران.
- شیروی، عبدالحسین. (1391). داوری تجاری بین‌المللی، انتشارات سمت، چاپ اول.
- شیروی، عبدالحسین. (1392). داوری تجاری بین‌المللی، انتشارات سمت، چاپ دوم.
- کاکاوند، محمد. (1390). جرح داوران دیوان داوری دعاوی ایران ایالات‌متحده، انتشارات شهر دانش، چاپ سوم.
- محبی، محسن. (1386). دیوان داوری دعاوی ایران، ایالات‌متحده، نشر دادفر، چاپ نخست.
- محسنی، سعید، قبولی درافشان، سید محمدمهدی. (1389). «مفهوم و آثار بطلان نسبی»، مجلة دانش و توسعه سال هجدهم، شمارة 33.
- محمدی خورشیدی، محمد. (1390). داوری در حقوق ایران، انتشارات بهنامی، چاپ نخست.
- مرتضوی، عبدالحمید. (1392). آیین رسیدگی داوری تجاری بین‌المللی ایران،تهران، انتشارات جاودانه جنگل، چاپ اول.
- میر عباسی، باقر و میدانی، حسین سادات. (1392). دادرسی‌های بین‌المللی دیوان بین‌المللی دادگستری در تئوری و عمل، جلد 1، تهران، انتشارات جنگل، چاپ چهارم.
- میرزایی، علیرضا. (1388). قواعد داوری از منظر حقوق تطبیقی، انتشارات جنگل، چاپ نخست.
- نصیری، محمد. (1383). حقوق بین‌الملل خصوصی، جلد اول، انتشارات موسسه نشر آگه، چاپ یازدهم.
- نصیری، مرتضی. (1387). اجرای آراء داوری خارجی، نشر موسوی، چاپ نخست.
- نیکبخت، حمیدرضا؛ پیری، فرهاد. (1392). «امتناع از شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی باطل‌شده»، مجله‌ی حقوقی بین‌المللی، شماره‌ی 48.
- نیکبخت، حمیدرضا. (1388). داوری تجاری بین‌المللی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی.
- نیکبخت، حمیدرضا. (1388). داوری تجاری بین‌المللی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی.
- واحدی، قدرت الله. (1386). آئین دادرسی مدنی، جلد سوم، تهران ، نشر میزان، چاپ چهارم.
)