وزارت علوم، نورمگز، سیویلیکا، مگیران،...

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

کارشناسی ارشد حقوق، گرایش حقوق جزا وجرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران

چکیده

اهمیت اقرار در امور کیفری و حتی در امور مدنی به حدی است که علمای حقوق آن را ملکه دلایل می‌نامند. اهمیت آن به حدی است که همیشه در دعاوی به‌عنوان مهم‌ترین دلیل به آن استناد می‌شود. اصولاً در امور جزایی اقرار متهم بدون اینکه در باب صحت و اعتبار آن تحقیقاتی به‌عمل‌آمده باشد و قراینی در تأیید آن موجود باشد موضوعیت نداشته و ممکن است از طریق علم و استنباط دادگاه در تشخیص تقصیر متهم واقع شود. لذا در اقراری که از روی اجبار، تهدید و شکنجه صورت گیرد هیچ‌گونه ارزشی نداشته و حتی نمی‌تواند طریقیت داشته باشد؛ و اقرار گرفتن به این شیوه، نقص کامل حقوق شهروندی در رسیدگی‌های قضایی است. یکی از مصادیق بارز عدالت کیفری، رعایت حقوق شهروندی در محاکم قضایی است و مهم‌ترین رکن در رعایت حقوق شهروندی، امنیت و آزادی در جلسات دادرسی و بالأخص بحث اقرار متهمان است. تضمین حقوق شهروندان و اجرای عدالت در تمامی مراحل دادرسی اعم از کشف جرم، تعقیب، تحقیق، محاکمه، اعمال مجازات یا اقدامات تأمینی و تربیتی از وظایف بنیادین عدالت کیفری است. در این نوشتار به تبیین جایگاه «اقرار» در دادرسی‌ها و میزان اعتبار آن با تأکید بر رعایت اصول شهروندی پرداخته‌شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Validity of Confession in Civil Rights Viewpoint

نویسنده [English]

  • Nasim Mokhtari

Master of Law, Criminal Law and Criminology, Islamic Azad University, Karaj Branch, Iran

چکیده [English]

The significance of confession in criminal actions and even in civil ones is such that legal scholars call it as the queen of reasons. Its importance is such that being always cited as the prominent reason in lawsuits. The accuracy and validity of the research has been investigated and there is evidence to confirm it, and may not be relevant to determine the accused guilt through the knowledge and inference of the court and thus, has no value and cannot even have a practice. Confession in this way is a perfect violation of citizenship rights in judicial proceedings. One of the evident examples of criminal justice is the observance of citizenship rights in the courts and the most profound element for respecting citizenship rights, security and freedom in court hearings, more particularly the defendants’ confession. Ensuring the rights of citizens and administering justice in all steps of the trial, including crime detection, prosecution, investigation, trial, punishment or security measures, is one of the basic duties of criminal justice. This article explains the position of “confession” in the trials and its validity with emphasis on the citizenship principles.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Confession
  • Criminal justice
  • Validity of confession
  • Citizenship rights

OPEN ACCESS

©2024 The author(s). This article is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License, which permits use, sharing, adaptation, distribution and reproduction in any medium or format, as long as you give appropriate credit to the original author(s) and the source, provide a link to the Creative Commons license, and indicate if changes were made. The images or other third party material in this article are included in the article’s Creative Commons license, unless indicated otherwise in a credit line to the material. If material is not included in the article’s Creative Commons license and your intended use is not permitted by statutory regulation or exceeds the permitted use, you will need to obtain permission directly from the copyright holder. To view a copy of this license, visit: http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

PUBLISHER NOTE

Sami Publishing Company remains neutral concerning jurisdictional claims in published maps and institutional affiliations.

CURRENT PUBLISHER

Sami Publishing Company

  1. رشد، محمد بن احمد. (1409). بدایة المجتهد و نهایة المقتصد، دار الفکر، ج 2، بیروت – لبنان.
  2. اصغری، سید محمد. (1386). عدالت و عقلانیت در فقه و حقوق، تهران، انتشارات اطلاعات.
  3. انصاری، ولی‌الله. (1380). حقوق تحقیقات جنایی، تهران، انتشارات سمت.
  4. پور استاد، مجید. (1389). «پیدایش و چالش قاعده منع تحصیل دلیل»، مطالعات حقوق خصوصی (حقوق)، دوره چهارم، شماره 4.
  5. پیران، پرویز. (1376). «شهر شهروند مدار»، نشریه اطلاعات سیاسی-اقتصادی، دوره 11, شماره 117-118.
  6. تاموشات، کریستیان. (1391). حقوق بشر، مترجم شریفی طراز کوهی، حسینی، چاپ دوم، تهران، انتشارات میزان.
  7. دیانی، عبدالرسول. (1382). «اقرار مبتنی بر غلط»، ماه‌نامۀ دادرسی، سال هفتم شماره 38.
  8. رستمی چلکاسری، عبدالله. (1390). «بررسی فقهی و حقوقی انکار بعد از اقرار در امور مدنی»، نشریه مطالعات حقوقی معاصر، دوره دوم، شماره 2، صفحات 63- 78.
  9. ساک، کریانگ؛ شیایزری، کیتی. (1393). حقوق بین‌الملل کیفری، مترجم؛ یوسفیان، بهنام؛ اسماعیلی، محمد، چاپ اول، تهران، انتشارات سمت.
  10. شایگان، فریده؛ ممتاز، جمشید. (1382). طرح تقویت ظرفیت‌های آموزش و پژوهش حقوق بشر: تقویت همکاری‌های بین‌المللی درزمینه حقوق بشر، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم.
  11. شبس، ویلیام. (1384). مقدمه‌ای بر دیوان کیفری بین‌المللی، مترجمان، الهوئی‌نظری، حمید؛ میر عباسی، سید باقر، چاپ اول، تهران، انتشارات جنگل.
  12. طباطبایی، محمدحسین. (1374). تفسیر المیزان، مترجم، موسوی، محمدباقر، ج 9، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی.
  13. طوسی، ابوجعفر، محمد بن حسن. (1387). المبسوط فی فقه الإمامیة، ج،3، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، تهران – ایران.
  14. عبادی، شیرین. (1386). تاریخچه و اسناد حقوق بشر در ایران، چاپ اول، تهران، انتشارات روشنگران.
  15. گروه پژوهشی حقوق دانشگاه علوم اسلامی رضوی. (1383). قواعد فقه جزایی، چاپ اول، انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
  16. مراغی، سید میر عبد الفتاح بن علی حسینی. (1417). العناوین الفقهیة، ج 2، چاپ اول، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم – ایران.